ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΜΑΚΡΙΑ ΓΑΙΔΟΥΡΑ

Παιζόταν από 10 τουλάχιστον αγόρια σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα έφτιαχνε την μακριά γαϊδούρα. Ένα παιδί στεκόταν στον τοίχο σκυμμένο και με το πρόσωπο γυρισμένο σ’ αυτόν. Το άλλο παιδί με τα δύο του χέρια κρατούσαν από τη μέση του πρώτου παιδιού. Στα πισινά του δεύτερου παιδιού έπιανε άλλο παιδί και ούτω καθεξής, ώσπου να σχηματιστεί ένα μακρύ ανθρώπινο σκυμμένο σώμα. Τα παιδιά προστάτευαν τα κεφάλια τους ανάμεσα στα πόδια του μπροστινού. Όταν ήταν έτοιμη η μακριά γαϊδούρα, ένα-ένα τα παιδιά της άλλης ομάδας πηδούσαν, για να ανέβουν όλα επάνω στις πλάτες της μακριάς γαϊδούρας. Εάν δεν τα κατάφερναν, τότε ήταν χαμένοι. Εάν όμως τα κατάφερναν, η ομάδα της μακριάς γαϊδούρας κουνιόταν προσπαθώντας να ρίξει κάτω αυτούς που ήταν καβάλα. Την ώρα εκείνη οι επάνω έλεγαν «Δέκα-δέκα την ημέρα και εκατό την εβδομάδα και σαράντα και πενήντα και το γαϊδουράκι μου και το σαμαράκι μου, πουρ-πουρ» Και κατέβαιναν νικητές, εάν κατόρθωναν να παραμείνουν καβάλα.

ΤΑ ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ

Κάποια παιδιά που κρατούσαν στις χούφτες σταφίδες ή στραγάλια έπαιζαν το παιχνίδι μονά ζυγά. Ο ένας παίκτης έβαζε στην κλειστή χούφτα του μερικές σταφίδες κι ο άλλος έπρεπε να μαντέψει τον αριθμό τους. Όποιος έχανε, έδινε τις σταφίδες ή τα στραγάλια στον άλλο που ήταν ο νικητής.

Ο ΚΟΥΤΣΟΣ

Χάραζαν στο χώμα ένα παραλληλόγραμμο χωρισμένο σε τετράγωνα. Έπαιρναν ένα μικρό κεραμίδι ή μία πλατιά πέτρα που την έλεγαν αμάδα και την έβαζαν στο πρώτο τετράγωνο. Έπρεπε να σπρώξουν με το ένα πόδι την αμάδα από το ένα τετράγωνο στο άλλο χωρίς να ακουμπήσει στις διαχωριστικές γραμμές του κουτσού, γιατί τότε ο παίκτης έχανε. Αυτό γινόταν με διάφορα γεωμετρικά σχήματα, τρίγωνα, κύκλους και σαλίγκαρο. Ο κουτσός ήταν περισσότερο κοριτσίστικο παιχνίδι.

Η ΣΒΟΥΡΑ

Στο κεφάλι της σβούρας έκαναν με γύρισμα του σπάγκου τη θηλιά. Έφερναν το σπάγκο προς τα κάτω, αφού έκαναν μία στροφή επάνω στην μύτη της σβούρας. Τυλίγανε τον σπάγκο επάνω στη σβούρα έως ότου σκεπαστεί ολόκληρη, κρατώντας όμως με το δείκτη την άκρη του σπάγκου. Πετούσαν τη σβούρα τιναχτά προς τη γη τραβώντας απότομα το σπάγκο. Η σβούρα περιστρεφόταν και όσο πιο πολύ γύριζε, τόσο το καλύτερο.

ΤΑ ΠΕΝΤΟΒΟΛΑ

Κοριτσίστικο παιχνίδι με πέντε βώλους ή πετραδάκια. Ακουμπούσαν την παλάμη ανοιχτή προς το έδαφος, ώστε από κάτω να σχηματίζεται καμάρα. Γύρω ήταν οι βώλοι. Έπαιρναν με το άλλο χέρι ένα βώλο και τον πετούσαν ψηλά. Ώσπου να πέσει κάτω, έπρεπε να σπρώξουν ένα άλλο βώλο κάτω από την σταθερή παλάμη. Εάν κατόρθωναν να βάλουν τους βώλους κάτω από την καμάρα που σχημάτιζε η παλάμη, τότε ήταν νικήτριες.

Η ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ

Κάνανε τα παιδιά ένα κύκλο και δένανε τα μάτια ενός συμπαίκτη. Τότε αυτό το παιδί προσπαθούσε να βρει ποιον έχει πιάσει. Αν τον έβρισκε, αυτός έκανε τότε τη τυφλόμυγα, διαφορετικά έμενε το ίδιο παιδί δεμένο και συνέχιζε ώσπου να πιάσει κάποιο.

ΠΙΝΑΚΩΤΗ - ΠΙΝΑΚΩΤΗ

Στο παιχνίδι αυτό παίρνουν μέρος 10–12 παιδιά κυρίως κορίτσια.Από τα παιδιά που παίρνουν μέρος στο παιχνίδι τα 8 κάθονται κάτω, το ένα πίσω από το άλλο με ανοιχτά τα πόδια έτσι που το ένα παιδί να κάθεται στο χώρο που περικλείεται μεταξύ των ανοιχτών σκελιών του άλλου παιδιού. Τα υπόλοιπα 4 παιδιά κάνουν το βασιλιά με τους φρουρούς του. Μάνα του παιχνιδιού (πινακωτή) ήταν το παιδί που καθόταν κάτω και ήταν τελευταίο στη σειρά των παιδιών με ανοιχτά τα πόδια. Το παιδί που κάθεται μπροστά από τη μάνα , που το κρατά αγκαλιασμένο , είναι το μικρό αρνάκι., που ήταν το αγαπημένο της.

Πώς παίζεται

Ο βασιλιάς στέλνει ένα από του φρουρούς του και λέει:

_ Πινακωτή – πινακωτή. Η Πινακωτή απαντά.

_ Έλα από τ’άλλο μου τ’αυτί γιατί είν’η μάνα μου κουφή.

Ο απεσταλμένος του βασιλιά πηγαίνει κουτσαίνοντας στο ένα πόδι από την άλλη μεριά της πινακωτής και ξαναλέει.

_ « πινακωτή – πινακωτή ». Η πινακωτή πάλι απαντά.

_ Έλα από τ’άλλο μου τ’αυτί γιατί είν’η μάνα μου κουφή.

Αυτό γίνεται τρεις φορές . Μετά ο απεσταλμένος του βασιλιά έλεγε στην πινακωτή.

_ «Πινακωτή, πινακωτή , είπε μου ο βασιλιάς (ν)α μου δώκεις ένα αρνί. Η πινακωτή του απαντά.

_ Διάλεξε και πάρε.. Τότε ο απεσταλμένος του βασιλιά τα μυρίζει ένα – ένα και όταν κάποιο δεν του αρέσει λέει.

_ «ίφ-φου , ίφ-φου», δηλαδή αυτό βρωμάει.

Όταν κάποιο του αρέσει λέει .

_ «Μίγχι-μίγχι», δηλαδή αυτό μυρίζει. Αυτό το αρνί που μυρίζει παίρνει ο απεσταλμένος στο βασιλιά του.

Ταυτόχρονα όμως η πινακωτή σκεπάζει καλά το αγαπημένο της αρνάκι. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι που να μείνει στην αγκαλιά της πινακωτής μόνο το μικρότερο αρνί. Όταν της το ζητά και αυτό , ο απεσταλμένος του βασιλιά , δεν του το δίνει λέγοντάς του ότι είναι το πιο μικρό και είναι η συντροφιά της. Όταν φεύγει , ο απεσταλμένος του βασιλιά , η πινακωτή κοιμάται . Τότε της κλέβουν το αρνάκι και το πηγαίνουν στο παλάτι του βασιλιά που είναι λίγο πιο πέρα. Όταν ξυπνήσει η πινακωτή και δεν βρει το αρνάκι της , πάει στο παλάτι του βασιλιά και το ζητά. Οι φρουροί όμως δεν της το δίνουν. Αυτή τότε πλησιάζει το μέρος που είναι τα αρνάκια της , μυρίζει τα δαχτυλάκια τους και αφού αναγνωρίσει το μικρότερο το παίρνει. Οι φρουροί του βασιλιά την κυνηγούν για να της το πάρουν πίσω. Όταν την πιάνουν αλλάζουν ρόλους και ξαναπαίζουν το παιχνίδι.

ΤΣΙΓΚΟΛΕΛΕΤΑ

Τα παιδιά πιασμένα σταυρωτά προχωράνε χοροπηδώντας και τραγουδώντας το παρακάτω τραγουδάκι αλλά κάθε φορά που λένε (τσιγκολελέτα) κάνουν στροφή και συνεχίζον ίσαμε που να φτάσουν σε ένα σημείο-τέρμα. Τότε ξαναρχίζουν να προχωράνε κατά το μέρος από όπου ήρθαν με το ίδιο τραγούδι :

«Δύο δεκάρες η βιολέτα

τσιγκολελέτα

τσιγκολελέτα

δύο δεκάρες η βιολέτα

τσιγκολελέτα

τσιγκολελέτα

και πράσινα κουφέτα»

ΤΟ ΤΖΑΜΙ

Τα παιδιά φτιάχνουν ένα αλώνι, δηλαδή έναν κύκλο με διάμετρο ενάμισι μέτρο. Στο κέντρο στήνουν δέκα αμάδες τη μια πάνω στην άλλη, αυτό είναι το τζαμί. Έπειτα χωρίζονται σε δυο ομάδες, η μια είναι η επιτιθέμενη και η άλλη η αμυνόμενη. Πέντε μέτρα μακριά από τον κύκλο κάνουν στο χώμα μια γραμμή. Πάνω σε αυτή τη γραμμή στέκουν τα παιδιά της επιτιθέμενης ομάδας και ένα-ένα με ένα τόπι σημαδεύουν και προσπαθούν να γκρεμίσουν το τζαμί. Εάν αποτύχουν έρχεται η σύρια της άλλης ομάδας (που γίνεται τότε αυτή η επιτιθεμένη) να επιτεθεί. Εάν κάποιο από τα παιδιά πετύχει και γκρεμίσει το τζαμί ή ρίξει κάτω έστω και μία αμάδα, τότε απλώνουν όλες τις αμάδες γύρω-γύρω στο αλώνι (μέσα στον κύκλο) και αρχίζει αληθινή μάχη. Τα παιδιά της επιτιθέμενης ομάδας προσπαθούν να στήσουν το τζαμί, ενώ τα παιδιά της άλλης ομάδας

προσπαθούν να τα εμποδίσουν με τον εξής τρόπο : έχοντας την μπάλα την ρίχνουν το ένα στο άλλο ανάμεσά τους και συνεργάζονται με σκοπό να σημαδέψουν με τη μπάλα και να χτυπήσουν τους αντιπάλους που αγωνίζονται να στήσουν ξανά το τζαμί.

Σε αυτό το παιχνίδι τα παιδιά συνεργάζονται με τους συντρόφους τους. Πολλές φορές κάποιο θυσιάζεται, δηλαδή κάθεται επίτηδες να χτυπηθεί («να καεί») για να πάει η μπάλα μακριά και έτσι να δώσει τον καιρό στους άλλους να επιτεθούν και να στήσουν το τζαμί . Εάν η αμυνόμενη ομάδα χτυπήσει («κάψει») όλα τα παιδιά της επιτιθέμενης, τότε αλλάζουν ρόλους και φυσικά η πρώτη ομάδα έχει ένα «λούμπο» εις βάρος της .